O sztuce jest najpopularniejszą na świecie i niezwykle cenioną książką poświęconą zagadnieniom sztuki. Trudno znaleźć dzieło, które równie dobrze wprowadzałoby do tego tematu, poczynając od malarstwa jaskiniowego, a kończąc na eksperymentalnej sztuce współczesnej. Wszyscy jego czytelnicy uważają Gombricha za prawdziwego mistrza, który łączy wiedzę i mądrość z niepowtarzalnym darem przekazywania wielkiej miłości do opisywanych przez siebie dzieł sztuki.Książka ta zawdzięcza swoją popularność szczerości i prostocie przekazu, a także doskonałemu stylowi pisarskiemu autora. Jak mówił on sam, jego celem było "wprowadzenie jasnego porządku w bogactwo nazwisk, okresów i stylów, które zapełniają strony dzieł bardziej ambitnych", i pokazanie dziejów sztuki jako procesu nieustannego splatania się i przeobrażania tradycji, który sprawia, iż każde dzieło odwołuje się do przeszłości, a jednocześnie wytycza przyszłość, jako żywego łańcucha, który łączy nasze czasy z epoką piramid."Dzieło to będzie z pewnością nie tylko powszechnie czytane, ale wpłynie także na nasz sposób myślenia. Gombrich pisze stylem gawędziarskim i bezpośrednim. Przekazuje swoją wiedzę w sposób doskonale zrozumiały dla odbiorców zorientowanych w tej dziedzinie, a jednak ma zawsze coś nowego do powiedzenia na każdy temat. Znakomicie potrafi naświetlić atmosferę każdego okresu w sztuce. O sztuce to lektura, która dostarcza intelektualnej i fizycznej rozkoszy".prof. H.W. Janson, New YorkUniversity, 1950"Moje myślenie o sztuce, tak jak większości historyków sztuki mojego pokolenia, zostało w dużej mierze ukształtowane przez Ernsta Gombricha. Miałem 15 lat, kiedy przeczytałem jego dzieło, i podobnie jak miliony innych czytelników, czułem, że ofiarowano mi mapę jakiegoś wielkiego terytorium i razem z nią podstawy do spenetrowania go głębiej bez strachu, że sobie nie poradzę".
UWAGI:
Wydanie I ukazało się w 1997 roku nakładem Wydawnictwa "Arkady". Indeks.
Szkice Muratowa, przynosząc wiele wnikliwych uwag o rzeźbach, obrazach, architekturze i kulturze Włoch, są nie tylko pięknie pisaną relacją o rzeczach widzianych, lecz stanowią również interesujący dokument swojego czasu, świadectwo epoki [...]. Wydaje się także, że uważny czytelnik potrafi wydobyć z tej lektury naukę właściwego obcowania z dziełami sztuki jako z trwałymi świadectwami duchowej działalności człowieka, mozolnie wznoszącego pomniki swoich osiągnięć wśród wartkiej, wszystko niszczącej rzeki czasu. Paweł Hertz Zmysł Rzymu niełatwo określić, ponieważ składa się z mnóstwa zwyczajnych, najczęściej ulotnych wrażeń, których dostarcza każdy dzień pobytu w tym mieście. [...] Zachowujemy w pamięci zaledwie kilka takich chwil, w których Rzym jak gdyby odsłaniał się przed wzrokiem naszej duszy. Ich łańcuch tworzy różnorodne wzory: składają się na nie rozmaite postaci, które miały tu swoją siedzibę. I w nich właśnie zawiera się owa miara indywidualna, wiążąca każdego z nas z Rzymem, a zarazem owa miara wieczna, widoma dla każdego, kto potrafi odczuć urok Rzymu. Mówiąc o Rzymie nie myślimy ani o jego dziejach, ani o jego bohaterach, ani o starożytnych zabytkach i skarbach sztuki; myślimy o owym zmyśle Rzymu, wpisanym na karty naszego życia. [...] ``Kto dobrze poznał Włochy ? pisze Goethe ? a zwłaszcza Rzym, ten już nigdy nie będzie całkiem nieszczęśliwy``. Paweł Muratow
UWAGI:
Tekst wg wyd. 2 z 1988 r. Indeksy.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni